Sanatorium - co to takiego? Sanatorium to obiekt, który znajduje się w lokalizacji uzdrowiskowej łączący walory naturalne, przyrodnicze, oraz rekreacyjne. Wyjazd do sanatorium ma za zadanie poprawić ogólną kondycję zdrowotną pacjenta. Jeśli osoba zainteresowana wyjazdem nie chce pokrywać kosztów pobytu sama, może zawnioskować do Narodowego Funduszu Zdrowia, celem pokrycia

30 maja, 10:22 Ten tekst przeczytasz w 4 minuty Wyczekany wyjazd do sanatorium to nie lada wyzwanie, a spakowanie się na turnus może stanowić problem dla wielu osób. Co spakować do walizki, by bagaż nie utrudniał podróży, a jednocześnie nie zabrakło w nim wszystkich niezbędnych rzeczy i dokumentów? Podpowiadamy, co zabrać do sanatorium na trzy tygodnie, a z czego lepiej zrezygnować. Foto: Pixel-shot / Shutterstock Kolejka do sanatorium. Jak wyglądają aktualne zasady? To, w jaki sposób spakować się do sanatorium, przede wszystkim zależy od środka transportu, którym będziemy się poruszać. Jeśli na miejsce dotrzemy prywatnym samochodem, praktycznie nie musimy się przejmować. Ilość bagaży nie stanowi żadnego problemu. Jeśli jednak czeka nas podróż autobusem lub koleją i nierzadko przejście jakiegoś odcinka drogi na własnych nogach, zbyt ciężki lub nieporęczny bagaż może stać się prawdziwą barierą. Pakowanie torby lub walizki może być prawdziwym wyzwaniem, zwłaszcza dla osób, które podróżują dość rzadko i nie mają wielkiej wprawy. Jednak oprócz odzieży i przedmiotów osobistych, musimy pamiętać o innych, niezbędnych w sanatorium rzeczach, które musimy ze sobą zabrać. Od nich najlepiej zacząć cały proces pakowania. Przeczytaj także: Sanatoria dla dzieci — jak uzyskać skierowanie do sanatorium dla dziecka? Co zabrać do sanatorium? Dokumentacja medyczna i inne dokumenty Wybierając się na turnus uzdrowiskowy, należy spakować ze sobą wszystkie niezbędne dokumenty – zarówno dokumenty tożsamości, jak i dokumentację medyczną. Co dokładnie należy ze sobą zabrać? Ważny dowód osobisty Legitymacja emeryta lub rencisty. Inny dowód ubezpieczenia zdrowotnego (karta EKUZ dot. emerytów mieszkających za granicą; zaświadczenie z ZUS lub KRUS, WBA, ZER MSWiA; aktualny odcinek emerytury lub renty). Nie zapomnij o spakowaniu prawa jazdy, dowodu rejestracyjnego, jeśli dojeżdżasz własnym samochodem lub biletów na transport (autobus, pociąg itd.). Dokumentacja medyczna Dokumentacja medyczna powinna zostać dobrze przygotowana, tzn. jej zawartość powinna być ułożona chronologicznie. W teczce z dokumentami medycznymi powinny znaleźć się: Wszystkie wyniki badań związane z chorobą, która jest przedmiotem działań uzdrowiskowych, w tym: wyniki badań laboratoryjnych, wyniki i opisy badań obrazowych (RTG, USG, TK, RM), wyniki badań dodatkowych. Historia leczenia ambulatoryjnego oraz szpitalnego, w tym: karty leczenia szpitalnego oraz wypisy ze szpitala. Certyfikat covidowy, jeśli jesteś zaszczepiony przeciwko COVID-19. Szczepienie nie jest obowiązkowe. Informacje o alergiach. Ważne skierowanie do sanatorium. Orzeczenie o niepełnosprawności – jeśli takie posiadasz. Pamiętaj, aby po zakończonym turnusie odebrać imienną fakturę VAT za swój pobyt, która jest niezbędna do rozliczenia kosztów w ramach ulgi rehabilitacyjnej w zeznaniu podatkowym. Skierowanie do sanatorium — skierowanie z NFZ na turnus sanatoryjny. Jest to pisemna informacja o zakwalifikowaniu cię na leczenie uzdrowiskowe. Przeczytaj także: Kolejka do sanatorium. Jak wyglądają aktualne zasady? Co trzeba zabrać do sanatorium na 3 tygodnie Pakowanie torby lub walizki należy starannie zaplanować. W sanatorium turnus trwa zazwyczaj co najmniej trzy tygodnie, a większość osób podróżuje transportem publicznym. Pakowanie rozpocznij od przygotowania leków, które musisz zażywać. Uzdrowisko nie ma żadnego obowiązku zapewnić swoim podopiecznym leków na miejscu, wszystkie leki, suplementy i inne preparaty, które stosujesz, musisz zabrać ze sobą. Spakuj zapas potrzebny na cały turnus. Jeśli upewnisz się, że na miejscu twojego pobytu funkcjonuje apteka, a twoje leki są bezproblemowo dostępne, możesz zaoszczędzić troszkę miejsca, zabierając ze sobą ważne recepty. Pamiętaj, aby przed wyjazdem upewnić się, że nie minął ich termin ważności. Leki zabieraj ze sobą w oryginalnych opakowaniach. Na czas podróży zabezpiecz je przed wilgocią i zbyt wysokimi temperaturami. Zabierz ze sobą butelkę wielorazową lub bidon na wodę. Przygotuj również drobną, wakacyjną apteczkę. Spakuj do niej: plastry zwykłe, plastry na otarcia i odciski, sprej do dezynfekcji, środek na ukąszenia komarów, repelent zabezpieczający przed insektami, preparaty dla osób korzystających z protez zębowych (środki higieniczne, krem mocujący, żel łagodzący otarcia), preparat na grzybicę stóp / preparat ochronny do stóp, lek na biegunkę lub zatrucie pokarmowe, lek na chorobę lokomocyjną – jeśli jest taka potrzeba, żel antybakteryjny do rąk, maseczki ochronne jednorazowe lub wielorazowe. Należy pamiętać, że zniesione przez rząd w kwietniu 2022 r. obostrzenia związane z noszeniem masek, czyli obowiązkiem zasłaniania ust i nosa, w pomieszczeniach zamkniętych, nie dotyczą podmiotów medycznych, a sanatorium jest jednym z takich miejsc. Warto zaopatrzyć się w niezbędny zapas. Maski mogą również przydać się w kurorcie, który w sezonie może być miejscem bardzo zatłoczonym. Przeczytaj także: 5 najbardziej zaskakujących zabiegów, jakie napotkasz w uzdrowiskach Co zabrać do sanatorium na 3 tygodnie? Kolejnym etapem pakowania jest, przygotowanie odzieży i rzeczy osobistych, bez których nie wyobrażamy sobie pobytu. W zależności od miejsca, do którego się wybieramy, dobrze zaplanować zabranie odzieży, która umożliwi aktywny wypoczynek. Okolice uzdrowisk zazwyczaj obfitują w ścieżki spacerowe oraz szlaki turystyki pieszej i rowerowej. Przed pakowaniem możesz przygotować listę rzeczy, które zabierasz. Po turnusie przyda się, jako lista kontrolna, aby niczego nie zapomnieć zabrać z powrotem z uzdrowiska. Odzież: Wyjeżdżając po raz pierwszy na turnus uzdrowiskowy, warto dokładnie zaplanować, jaka odzież będzie ci potrzebna. Choć uzdrowisko nie jest typowym szpitalem, większość czasu na miejscu, spędza się na zleconych zabiegach i ćwiczeniach oraz rehabilitacji. Wygodnym, sportowy strój to najważniejsza kategoria odzieży, którą należy ze sobą zabrać. Nie zapomnij również o stroju kąpielowym, który przyda się nie tylko na basenie, ale i na wszystkich zabiegach wodnych, mogą przydać się dwie sztuki na zmianę. Spakuj ze sobą również: bieliznę osobistą, szlafrok, piżamę, jeden lub dwa komplety bardziej eleganckich ubrań, na wyjścia i okazje poza uzdrowiskiem, dodatkowe buty na zmianę, dobrze sprawdzą się buty do turystyki pieszej, kapcie lub klapki, bluzę lub sweter z długim rękawem, kurtkę i/lub kurtkę przeciwdeszczową. Oczywiście w zależności od pory roku dostosuj swoją garderobę, lecz nawet w trakcie lata, zapakuj ze sobą lekką kurtkę i czapkę lub opaskę na głowę – pogoda bywa kapryśna. Zabierz ze sobą plecak, który będzie ci towarzyszył podczas spacerów i wędrówek. Spakuj również swoją kosmetyczkę i przybory higieniczne oraz suszarkę do włosów i mały płyn do prania, przyda się, aby przeprać od czasu do czasu niezbędną odzież w łazience. Niektóre ośrodki mają przygotowane pralnie dla kuracjuszy – dopytaj o taką ewentualność przed wyjazdem. Elektronika: Zabierz ze sobą ładowarkę do telefonu, słuchawki, jeśli posiadasz Internet zdalny, również może okazać się przydatny. Warto również zaopatrzyć się w czytnik ebooków, który pomoże zaoszczędzić dźwigania książek. Pieniądze: Przygotuj odpowiednią sumę gotówki i/lub środków na karcie. Wbrew pozorom, wiele rzeczy będziesz musiał na miejscu uregulować, a pobyt w sanatorium nie jest całkowicie darmowy. Będziesz potrzebować pieniędzy na dokonanie opłat za: Pobyt – dopłaty z refundacji z NFZ. Aktualne stawki za pobyt wahają się w granicach od 12 do 41 zło za dobę, w zależności od standardu pokoju. Opłatę klimatyczną/uzdrowiskową – płatna TYLKO GOTÓWKĄ! Opłatę za parking, jeśli podróżujesz własnym samochodem. Pieniądze na bilety. Dodatkowo płatne mogą być: dostęp do telewizji w pokoju, dodatkowe zabiegi. Środki na własne kieszonkowe podczas pobytu. Co zabrać do sanatorium — lista niezbędnych rzeczy Ważny dokument tożsamości. Dokumentacja medyczna: wyniki badań, opisy i zdjęcia badań obrazowych, historia leczenia, wypisy ze szpitala, informacje i zaświadczenia od lekarzy prowadzących, fizjoterapeutów itd. Zażywane leki w odpowiedniej ilości. Zapas leków na cały pobyt. Mini apteczka. Butelka lub bidon na wodę. Telefon, ładowarka, słuchawki. Przenośny Internet, jeśli go posiadasz. Czytnik ebooków lub książki. Odzież: wygodne sportowe stroje (dres, t-shirty, legginsy), obuwie sportowe, kurtka przeciwdeszczowa, bielizna osobista, szlafrok, piżama, jeden lub dwa komplety bardziej eleganckich ubrań, na wyjścia i okazje poza uzdrowiskiem, dodatkowe buty na zmianę, np. buty do turystyki pieszej, kapcie lub klapki, bluza lub sweter z długim rękawem, kurtka, czapka, chustka naszyję/głowę. Strój na basen: kostium/kąpielówki (2 szt.), klapki, czepek, okularki, ręcznik szybkoschnący. Kijki do nornic walking, jeśli z nich korzystasz. Mały podręczny plecak lub nerka – na wyjścia i wędrówki. Pieniądze – konieczna jest gotówka na uregulowanie niektórych opłat. Źródło: Data utworzenia: 30 maja 2022 10:22 To również Cię zainteresuje

Możesz złożyć wniosek do swojego oddziału NFZ o zgodę na pokrycie kosztów transportu do miejsca leczenia lub zamieszkania w kraju – najtańszym środkiem komunikacji, możliwym do zastosowania w aktualnym stanie zdrowia. Jednak przewidywane koszty leczenia za granicą muszą przewyższać koszty transportu i leczenia w kraju. Chciałabym wyjechać na urlop do sanatorium z NFZ. Jak dostać skierowanie? Czy długo czeka się na wyjazd i czy można wybrać uzdrowisko oraz termin turnusu? Jakie są koszty pobytu? Czy można wziąć ze sobą dziecko? – pyta czytelniczka Każdy, kto posiada ubezpieczenie zdrowotne, może starać się o skierowanie na leczenie uzdrowiskowe. Nie ma znaczenia, czy składka zdrowotna opłacana jest z tytułu zatrudnienia na etacie czy w ramach prowadzenia własnej działalności gospodarczej. Jednak nie każdy ubezpieczony, nawet jeśli ma problemy ze zdrowiem, może liczyć na wyjazd do sanatorium. Jeśli zaś zostanie zakwalifikowany do leczenia uzdrowiskowego, to musi się pogodzić z tym, że termin i miejsce leczenia mogą być dalekie od jego oczekiwań. Nie każdy pojedzie do wód za półdarmo Leczenie uzdrowiskowe jest kontynuacją leczenia szpitalnego lub ambulatoryjnego przy wykorzystaniu naturalnych zasobów leczniczych: wód mineralnych, borowin, klimatu itp. Jego celem jest rehabilitacja, leczenie chorób przewlekłych, a także profilaktyka. Skierowanie na leczenie uzdrowiskowe wystawia lekarz rodzinny lub specjalista zatrudniony w placówce, która ma podpisany kontrakt z NFZ. Najpierw przeprowadza wywiad dotyczący stanu zdrowia, opisuje rodzaj schorzenia głównego i choroby współistniejące. Wpisuje też aktualne wyniki badań pacjenta: OB, morfologia, badanie ogólne moczu, EKG, rentgen klatki piersiowej oraz wyniki innych badań specjalistycznych, które były przeprowadzane. Następnie proponuje przybliżone miejsce leczenia (uzdrowisko nadmorskie, nizinne, górskie, podgórskie) i jego rodzaj (sanatoryjne, szpitalne, rehabilitacja, ambulatoryjne). Na leczenie uzdrowiskowe mogą być kierowani jedynie pacjenci wystarczająco sprawni, by odbyć podróż do uzdrowiska, samodzielni, zdolni do samoobsługi i korzystania z zabiegów leczniczych. Dlatego podczas wywiadu lekarz bierze pod uwagę: Lekarz kierujący przesyła skierowanie do oddziału wojewódzkiego NFZ, na terenie którego mieszka pacjent. Tam skierowanie jest oceniane przez lekarza lub zespół lekarzy - specjalistów w dziedzinie balneoklimatologii i medycyny fizykalnej lub rehabilitacji medycznej. To wtedy tak naprawdę zapada decyzja, czy dana osoba wyjedzie do sanatorium, a jeśli tak, to gdzie konkretnie. Trzeba czekać w kolejce Skierowanie do uzdrowiska nie zostanie potwierdzone, jeśli specjalista NFZ uzna, że są przeciwwskazania lub nie ma wskazań do takiego leczenia. Wtedy skierowanie trafi z powrotem do lekarza, który je wystawił. Nie oznacza to, że w przypadku odmowy nie można ponownie starać się o skierowanie, np. z tytułu innego schorzenia. Tak czy inaczej, tzn. zarówno przypadku decyzji pozytywnej jak i negatywnej, pacjent otrzymuje listem poleconym stosowne powiadomienie, najpóźniej w ciągu 30 dni od daty złożenia wniosku. Jeśli decyzja jest pozytywna, już z listu pacjent dowie się, kiedy i gdzie pojedzie. Od decyzji lekarzy NFZ nie można się odwołać, jest ona ostateczna. Potwierdzone skierowanie, czyli decyzja pozytywna, jest ważne 18 miesięcy od daty wystawienia. Pacjentowi pozostaje czekać na listowne zaproszenie z uzdrowiska. Ile czasu? To zależy od województwa, ale zwykle przed upływem 18 miesięcy można pakować walizki. Swoje aktualne miejsce na liście można sprawdzić na stronie internetowej Wystarczy podać numer skierowania. Niestety, pacjent, który nie wyjedzie do uzdrowiska w ciągu 18 miesięcy od potwierdzenia skierowania, musi być przygotowany na jego konieczność jego weryfikacji. Czyli powtórną wizytę u lekarza z aktualnymi wynikami badań oraz ponowną weryfikację skierowania przez specjalistów w NFZ. Ile kosztuje sanatorium Ile czasu można być w uzdrowisku w ramach skierowania? Najpopularniejsze, sanatoryjne turnusy trwają 21 dni, zarówno dla dzieci jak i dorosłych. Tyle samo czasu spędza dorosły pacjent w szpitalu uzdrowiskowym chyba, że leczenie wydłuży - za zgodą oddziału NFZ - tamtejszy lekarz. W przypadku dzieci pobyt w szpitalu uzdrowiskowym trwa 27 dni, z możliwością wydłużenia. Jeszcze dłuższa, bo 28-dniowa, jest rehabilitacja w szpitalu lub sanatorium uzdrowiskowym. Najkrótsze zaś jest leczenie ambulatoryjne w uzdrowisku – trwa od 6 do 18 dni zabiegowych. Za pobyt w szpitalu uzdrowiskowym na leczeniu lub rehabilitacji płacić nie trzeba. Dorosły, pracujący kuracjusz lub opiekun skierowanego tam dziecka dostaje na czas pobytu zwolnienie lekarskie. Częściowo odpłatny jest natomiast pobyt kuracjusza w sanatorium. Dopłaca on do kosztów wyżywienia i zakwaterowania. Ile? To zależy od sezonu oraz standardu zakwaterowania: Pokój 2-osobowy w studio Pobyt przypadający w dwóch sezonach rozliczeniowych, przelicza się proporcjonalnie. Kuracjusz musi sam pokryć koszty dojazdu do uzdrowiska i powrotu do domu, a także ewentualne opłaty lokalne (uzdrowiskowe, klimatyczne czy miejscowe), z zastrzeżeniem, że pacjenci szpitali uzdrowiskowych powinni być z nich zwolnieni (wskazuje na to orzecznictwo sądów administracyjnych). Dziecko za darmo w uzdrowisku Skierowanie do sanatorium osoby dorosłej nie przewiduje możliwości wyjazdu z osobą towarzyszącą, np. z dzieckiem czy małżonkiem. Czasami, jeśli jest miejsce, osoby takie mogą być zakwaterowane w uzdrowisku, ale wyłącznie na komercyjnych zasadach (pełna odpłatność). W tej sprawie należy kontaktować się bezpośrednio z uzdrowiskiem, do którego pacjent został skierowany. NFZ nie gwarantuje też wspólnego zakwaterowania małżonkom, którzy zostaną zakwalifikowani na pobyt w tym samym uzdrowisku i w tym samym czasie. Wspólny pokój można zwykle załatwić kontaktując się bezpośrednio z sanatorium czy szpitalem uzdrowiskowym. Fundusz zapewnia natomiast kierowanie na leczenie uzdrowiskowe obojga małżonków cierpiących na te same schorzenia, jeśli jedno z nich ma orzeczony znaczny stopień niepełnosprawności lub ukończyło 65 lat. Trzeba jednak pilnować, by wnioski o skierowanie zostały złożone w tym samym terminie. Możliwy jest natomiast wyjazd rodzica jako opiekuna małego dziecka, które dostało skierowanie do sanatorium lub szpitala uzdrowiskowego. Dzieci zwykle krócej czekają na takie leczenie . Najmłodsi od 3. do 7. roku życia mogą wyjechać z opiekunem. O ile jednak pobyt dziecka jest bezpłatny, to opiekun ponosi pełną odpłatność za pobyt, czyli - w zależności od uzdrowiska - 1700 – 2500 zł. Warto wiedzieć, że dzieci uczęszczające do przedszkola, szkoły podstawowej lub gimnazjum kierowane są na leczenie uzdrowiskowe przez cały rok, natomiast młodzież ponadgimnazjalna korzysta z leczenia uzdrowiskowego w czasie wakacji lub ferii. Nie dostaniesz urlopu - kuracja przepadnie Czy można wybrać termin i miejsce pobytu uzdrowiskowego? Nie. Decyzja należy do NFZ. Jak dowiedzieliśmy się w Funduszu, termin turnusu zwykle przypada przed upływem ważności skierowania i jest uzależniony wyłącznie od liczby oczekujących w kolejce pacjentów. Nie są brane pod uwagę losowe okoliczności (np. choroba) czy zawód pacjenta (nauczyciele preferują pobyty w czasie wakacji). Niekiedy jest możliwość wyjazdu w terminie wcześniejszym niż wynikający ze skierowania. Tak się dzieje wtedy, gdy w danym oddziale NFZ zwolnią się miejsca zarezerwowane dla innych pacjentów. Osoba, która dostanie zaproszenie z uzdrowiska powinna mieć co najmniej 14 dni na załatwienie formalności urlopowych. Jeśli jednak nie dostanie urlopu – wyjazd do wód przepada. Sprawdź, czy możesz ubiegać o pobyt w sanatorium: Schorzenia, które są wskazaniem do ubiegania się o skierowanie do leczenia uzdrowiskowego zostały szczegółowo wymienione w załącznikach do rozporządzeniu Ministra Zdrowia z 5 stycznia 2012 r. w sprawie sposobu kierowania i kwalifikowania pacjentów do zakładów lecznictwa uzdrowiskowego ( z 2012 r., poz. 14). Ogólnie chodzi o: - choroby ortopedyczno-urazowe, - choroby układu nerwowego, - choroby reumatologiczne, - choroby kardiologiczne i nadciśnienie, - choroby naczyń obwodowych, - choroby górnych dróg oddechowych, - choroby dolnych dróg oddechowych, - choroby układu trawienia, - cukrzyca, - otyłość, - choroby endokrynologiczne, - osteoporoza, - choroby skóry, - choroby kobiece, - choroby nerek i dróg moczowych, - choroby krwi i układu krwiotwórczego, - choroby oka i przydatków oka. Do ogólnych przeciwwskazań do leczenia uzdrowiskowego należą: - stan chorobowy, w którym leczenie uzdrowiskowe albo rehabilitacja uzdrowiskowa przy wykorzystaniu właściwości naturalnych surowców leczniczych mogłyby spowodować pogorszenie stanu zdrowia pacjenta; - choroba zakaźna w fazie ostrej, - ciąża i połóg, - czynna choroba nowotworowa oraz okres przed upływem 5 lat w przypadku: czerniaka złośliwego, białaczki, ziarnicy złośliwej, chłoniaków złośliwych, nowotworów nerki, oraz 12 miesięcy w przypadku innych nowotworów złośliwych - od zakończenia leczenia operacyjnego, chemioterapii lub radioterapii, z wyłączeniem leczenia hormonalnego. Sanatorium za darmo – kto może z niego skorzystać? Wyróżniamy dwa typy leczenia uzdrowiskowego: pobyt w szpitalu uzdrowiskowym i pobyt w sanatorium. Leczenie w szpitalu uzdrowiskowym jest bezpłatne, natomiast wyjazd do sanatorium – nawet w ramach skierowania – zwykle wiąże się z częściową odpłatnością za zakwaterowanie i Zdrowe zakupy Turnus w sanatorium odbywa się w ramach urlopu wypoczynkowego, trwa nie mniej niż 21 dni i jest częściowo odpłatny. Pobyt w sanatorium uzdrowiskowym na rehabilitacji trwa 28 dni, również jest częściowo odpłatny i przebiega w ramach urlopu wypoczynkowego. Tylko na zlecenie Skierowanie na leczenie uzdrowiskowe w sanatorium lub w szpitalu uzdrowiskowym wystawia lekarz tzw. ubezpieczenia zdrowotnego, czyli taki, który ma podpisaną umowę z Narodowym Funduszem Zdrowia na świadczenie swoich usług w danym roku lub pracuje w placówce, która ma taką umowę. W przypadku konieczności kontynuowania leczenia w szpitalnym uzdrowisku, skierowanie może również wystawić lekarz zatrudniony w szpitalu, w którym pacjent był leczony (w takim przypadku jest ono wystawiane nie później niż w dniu wypisania chorego ze szpitala). Do skierowania powinna być dołączona karta informacyjna, zawierająca niezbędne dane na temat przebiegu choroby. Aby lekarz mógł to zrobić, osoba kierowana do sanatorium musi mieć aktualne ubezpieczenie zdrowotne. Medyk wystawiający skierowanie musi wziąć pod uwagę stan zdrowia pacjenta potwierdzony przez aktualne badania (wpisuje wszystko do formularza). Bardzo istotne jest, aby wyraźnie określił stopień samodzielności i samoobsługi oraz wypełnił pole "Przeciwwskazania do zabiegów z udziałem naturalnych surowców leczniczych". Może też wskazać konkretne sanatorium i rodzaj leczenia, ale nie będą to wiążące wskazówki. Formalności Jeżeli lekarz w punkcie III obowiązującego druku skierowania nie wpisze wymaganych wyników badań (morfologii, ob, moczu, EKG, zdjęć rtg), do wypełnionych druków należy dodatkowo je załączyć. W przypadku składania wraz ze skierowaniem kart informacyjnych z pobytów szpitalnych konieczne jest dołączenie ich kserokopii. Lekarz, który wystawił skierowanie, powinien przesłać je do właściwego ze względu na zamieszkanie pacjenta oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia. Może to także zrobić sam zainteresowany. Na kopercie powinien znaleźć się dopisek "Skierowanie na leczenie uzdrowiskowe". Dokumenty można dostarczyć również osobiście. Gdy skierowanie już dotrze do właściwego oddziału funduszu, zostanie zarejestrowane i otrzyma indywidualny numer. W przypadku stwierdzenia braków formalnych (np. brak pieczątki przychodni) NFZ poprosi o ich uzupełnienie. Weryfikacja i decyzja Zarejestrowane skierowanie przekazywane jest lekarzowi specjaliście w dziedzinie balneologii i medycyny fizykalnej lub rehabilitacji medycznej, który dokonuje jego oceny pod względem celowości leczenia uzdrowiskowego albo rehabilitacji uzdrowiskowej. Lekarz specjalista może dokonać zmiany kwalifikacji skierowania z leczenia sanatoryjno-uzdrowiskowego na leczenie w szpitalu uzdrowiskowym (lub odwrotnie). Skierowanie powinno być rozpatrzone przez fundusz nie później niż w ciągu 30 dni od daty wpłynięcia dokumentu do oddziału NFZ. Jedynie w uzasadnionych przypadkach (np. w celu uzupełnienia dokumentacji) termin ten może być przedłużony o kolejne 14 dni. O kolejności rozpatrywania skierowań na leczenie uzdrowiskowe decyduje data ich wpłynięcia do Narodowego Funduszu Zdrowia. Odrzucenie wniosku Jeżeli oddział funduszu nie potwierdzi skierowania z powodu np. braku miejsca w sanatorium, to pacjent oczekujących. Musi być o tym poinformowany pisemnie. W zawiadomieniu powinna znajdować się również informacja o aktualnym miejscu na liście oczekujących i przewidywanym czasie wyjazdu do uzdrowiska. Lekarz specjalista ma prawo nie zaakceptować skierowania, gdy stwierdzi, że jest ono bezcelowe, a stan zdrowia pacjenta nie kwalifikuje go do korzystania z takiej formy leczenia. W takiej sytuacji oddział NFZ po prostu nie potwierdza przyjęcia skierowania i zwraca je bezpośrednio lekarzowi, który dokument wystawił. O jego odrzuceniu fundusz informuje również pacjenta. Od tej decyzji nie można się odwołać. Wskazanie miejsca leczenia Jeśli jednak chory zostanie zakwalifikowany do leczenia uzdrowiskowego, fundusz przesyła listowne powiadomienie o potwierdzeniu skierowania. Wskazuje w nim miejsce (ale nie konkretną miejscowość, tylko np. czy ma to być teren morski lub górski). Następnie wysyła kolejny list ze wskazaniem miejsca i terminu wyjazdu. Obecnie średni czas oczekiwania na to powiadomienie wynosi ok. 2 lata. Jednak potwierdzenie terminu powinno trafić do pacjenta nie później niż 60 dni przed planowanym terminem rozpoczęcia kuracji. W przypadku, gdy stan zdrowia pacjenta ulegnie pogorszeniu i wyjazd do uzdrowiska powinien zostać przyśpieszony, należy zwrócić się do lekarza specjalisty o zmianę terminu. Przebiega to jak poprzednio (za pośrednictwem lekarza kierującego na leczenie). Specjalista NFZ dokonuje ponownej oceny skierowania. Rezygnacja Pacjent ma prawo zrezygnować z wyjazdu do uzdrowiska. Przyznane skierowanie powinno zostać bezzwłocznie zwrócone do właściwego ze względu na miejsce zamieszkania oddziału NFZ. Każda rezygnacja powinna być uzasadniona i właściwie udokumentowana w formie pisemnej. Oddział funduszu uznaje rezygnację i zwrot skierowania za zasadne w sytuacji: wypadku losowego (np. śmierć członka rodziny); choroby ubezpieczonego; braku możliwości uzyskania przez ubezpieczonego urlopu we wskazanym w skierowaniu terminie. Jeżeli fundusz uzna, że przyczyny rezygnacji są uzasadnione, wyznacza nowy termin wyjazdu do sanatorium. Natomiast w przypadku nieuzasadnionej rezygnacji bądź zwrócenia skierowania po terminie rozpoczęcia turnusu lub braku jego zwrotu, pacjent może ubiegać się o wyjazd do uzdrowiska dopiero po roku od daty niewykorzystanego wyjazdu. Sanatorium a praca Aby wyjechać do uzdrowiska w terminie przewidzianym przez fundusz pacjent musi wykorzystać urlop wypoczynkowy. Pobyt w sanatorium nie stanowi bowiem podstawy do uzyskania zwolnienia lekarskiego. Jeśli jednak zostaje przyjęty do szpitala uzdrowiskowego, powinien niezwłocznie powiadomić o tym fakcie pracodawcę i przedstawić otrzymane w placówce zaświadczenie o rozpoczęciu pobytu. Po zakończeniu leczenia chory otrzymuje zaświadczenie usprawiedliwiające czasową nieobecność w pracy. Koszty leczenia Osoba skierowana na leczenie w szpitalu uzdrowiskowym ma w nim zagwarantowany bezpłatny pobyt (zakwaterowanie i wyżywienie). Dotyczy to także zabiegów i leków, które są zalecone przez lekarza. Musi jednak zapłacić za dojazd na miejsce kuracji. Jedynie osobom z dysfunkcją narządu ruchu, które nie mogą skorzystać z transportu publicznego (pociągu, autobusu), przysługuje bezpłatny przejazd do szpitala uzdrowiskowego (lub sanatorium) karetką pogotowia. Taka konieczność musi być jednak potwierdzona przez lekarza. Natomiast w przypadku wyjazdu do sanatorium pacjent płaci za przejazd do uzdrowiska oraz pokrywa część kosztów wyżywienia i zakwaterowania. Wysokość opłat uzależniona jest od terminu pobytu - niższe pobierane są od 1 października do 30 kwietnia, wyższe natomiast w pozostałych miesiącach. Ich wysokość jest dokładnie określona w rozporządzeniu ministra zdrowia z 6 kwietnia 2007 r. w sprawie leczenia uzdrowiskowego ( nr 69, poz. 466). Kosztów związanych z wyżywieniem i zakwaterowaniem w uzdrowiskach nie ponoszą dzieci i młodzież. Dotyczy to tych osób, które: nie ukończyły 18 uczą się i nie ukończyły 26 lat; są niepełnosprawne w znacznym stopniu (bez ograniczenia wieku); są uprawnione do renty rodzinnej. Wyżej wymienione osoby muszą mieć ze sobą ważną legitymację szkolną, studencką lub orzeczenie o niepełnosprawności w celu weryfikacji np. ich wieku lub stopnia niepełnosprawności. Fundusz nie opłaca pobytu w sanatorium rodzica czy opiekuna dzieci. Ponadto za okres pobytu na leczeniu uzdrowiskowym jest pobierana opłata klimatyczna, której wysokość jest zróżnicowana w poszczególnych uzdrowiskach. Nie może być ona jednak wyższa niż 3,20 zł dziennie. Opłat miejscowych nie pobiera się jedynie od osób przebywających na leczeniu szpitalnym. Do sanatorium z ZUS mogą więc wyjechać osoby przebywające na zwolnieniach lekarskich, pobierające świadczenia rehabilitacyjne, rentę z tytułu niezdolności do pracy lub zagrożone utratą sprawności, a co za tym idzie – możliwości wykonywania swojej pracy. Wyjazdy do sanatorium z ZUS odbywają się w ramach prewencji rentowej ZUS. Wyjeżdżając do sanatorium nie powinniśmy zapominać o zabraniu ze sobą skierowania i aktualnego dowodu ubezpieczenia zdrowotnego. O czym jeszcze warto pamiętać? Jak długo trwa leczenie uzdrowiskowe?Okres pobytu na leczeniu uzdrowiskowym dla dorosłych wynosi dla leczenia:w szpitalu uzdrowiskowym - 21 dni;uzdrowiskowego w formie rehabilitacji uzdrowiskowej w szpitalu uzdrowiskowym - 28 dni;w sanatorium uzdrowiskowym - 21 dni;uzdrowiskowego w formie rehabilitacji uzdrowiskowej w sanatorium uzdrowiskowym - 28 dni;ambulatoryjnego - od 6 do 18 dni pobytu na leczeniu uzdrowiskowym dla dzieci wynosi:dla leczenia w szpitalu uzdrowiskowym - 27 dni;dla leczenia w sanatorium uzdrowiskowym - 21 dni;dla leczenia ambulatoryjnego od 6 do 18 dni pobytu w szpitalu uzdrowiskowym może być wydłużony na wniosek lekarza zakładu lecznictwa uzdrowiskowego, za zgodą oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia, który potwierdził skierowanie. Zgoda udzielana jest w ciągu dwóch dni roboczych liczonych od dnia wpłynięcia wniosku do odpowiedniego oddziału Narodowego Funduszu opłaty ponoszą pacjenci w sanatorium?Za okres pobytu na leczeniu uzdrowiskowym może być pobierana opłata uzdrowiskowa, której wysokość w poszczególnych uzdrowiskach jest zróżnicowana jednak nie może być wyższa niż 3,33 zł za każdy dzień również: Co to jest opłata miejscowa i uzdrowiskowa?Co należy zabrać ze sobą wyjeżdżając na leczenie uzdrowiskowe?Wyjeżdżając na leczenie uzdrowiskowe należy zabrać:potwierdzone przez oddział Wojewódzki Oddział NFZ skierowanie na leczenie uzdrowiskowe,dowód tożsamości,aktualny dowód ubezpieczenia zdrowotnego,wyniki badań dodatkowych, konsultacji specjalistycznych oraz karty informacyjne z leczenia szpitalnego, które mogą mieć związek ze skierowaniem lub leczeniem w uzdrowisku,stale przyjmowane leki na cały okres sanatorium zapewnia kuracjuszowi?Świadczeniodawca zobowiązany jest zapewnić:wstępne kliniczne badanie lekarskie najpóźniej w drugiej dobie po przyjęciu,codzienny dostęp do opieki lekarskiej i pielęgniarskiej oraz cotygodniowe kontrolne badanie lekarskie,końcowe kliniczne badanie lekarskie w ciągu 48 godzin przed wyjazdem,nie mniej niż 3 zabiegi fizykalne dziennie przez 6 dni zabiegowych w tygodniu, ukierunkowane na leczenie schorzenia będącego podstawą skierowania ubezpieczonego do uzdrowiska, uzależnione od wskazań i przeciwwskazań lekarskich,możliwość dokupienia na życzenie ubezpieczonego dodatkowych zabiegów, za zgodą lekarza, z wpisaniem do dokumentacji woli ich zakupu przez ubezpieczonego,możliwość wystawienia recept na leki,posiłki dietetyczne zależne od stanu zdrowia ubezpieczonego i wskazań lekarskich,leki pierwszej potrzeby na wypadek nagłego Ministerstwo ZdrowiaZobacz również serwis: Prawa seniora Opisz nam swój problem i wyślij zapytanie.
Niedługo jadę do sanatorium nad morze. Proszę mi dokładnie wyjaśnić za co płaci NFZ, a za co pacjent , bo słyszałem legendy o dodatkowych opłatach obowiązujących w uzdrowiskach.
Nowe prawo „leczenia bez granic” umożliwi wyjazdy sanatoryjne za granicę częściowo finansowane przez polskiego ubezpieczyciela. Lada moment wejdą w życie unijne przepisy umożliwiające korzystanie z usług medycznych w dowolnie wybranym kraju UE. Dzięki temu pacjent, który otrzyma od lekarza skierowanie na leczenie uzdrowiskowe, nie będzie musiał się ograniczać do Ciechocinka czy innego polskiego zdroju, ale będzie mógł pojechać do dowolnego sanatorium w Unii Europejskiej. Po powrocie przedstawi rachunek Narodowemu Funduszowi Zdrowia, a ten zwróci tyle, ile zapłaciłby za pobyt w krajowym ośrodku. Średnio jest to od 69 zł (bez leczenia rehabilitacyjnego) do 116 zł za jeden dzień leczenia dorosłego. Za dziecko do 18. roku życia fundusz zwraca do 75 zł. Jeżeli koszt pobytu był wyższy, różnicę pacjent pokryje z własnej kieszeni. Ułatwiać wyjazdy może to, że jest to jedno z niewielu świadczeń, na które pacjent nie będzie musiał przed wyjazdem otrzymać specjalnej zgody od NFZ. Rzecznik Ministerstwa Zdrowia Krzysztof Bąk podkreśla, że taka wolność nie dotyczy już leczenia w szpitalu na terenie uzdrowiska. W Bułgarii, Rumunii i na Węgrzech jest 10 proc. taniej niż w Polsce Interesującymi kierunkami dla polskich kuracjuszy mogą być Bułgaria, Rumunia oraz Węgry. – Tam jest taniej niż w Polsce, ale najwyżej o 10 proc. – mówi Jan Golba, prezes Stowarzyszenia Gmin Uzdrowiskowych. I rzeczywiście, sprawdziliśmy, że w bułgarskim nadmorskim kurorcie Burgaski Mineralni Bani w pobliżu Burgas koszt tygodniowego pobytu wynosi od 270 do 600 lewów, czyli od 570 do 1278 zł. W zależności od standardu i rodzaju zabiegów. – Wliczone w to są noclegi, wyżywienie, a także podstawowe zabiegi lecznicze – informują w sanatorium. NFZ zwróciłby maksymalnie ponad 700 zł. Oczywiście za dojazd musimy zapłacić sami. Z dopłat NFZ mogą też korzystać wyjeżdżający na Litwę. Już teraz popularnym kierunkiem są Druskienniki. Nie odstrasza nawet cena. Jak sprawdziliśmy, w jednym z tamtejszych kurortów weekendowy pobyt uzdrowiskowy kosztuje 130 euro (ok. 540 zł), a NFZ może zwrócić ok. 200 zł. Za tydzień w pokoju jednoosobowym trzeba zapłacić 357 euro (ok. 1500 zł – zwrot może wynieść zł), za dwa tygodnie 692 euro (2900 zł – NFZ odda ok. 1400 zł). Podobne ceny są w Czechach czy na Słowacji. Wydatek za dzienny pobyt w czeskich Mariańskich Łaźniach to koszt rzędu 330 zł razem z zabiegami. To cena komercyjna. Dla czeskich pacjentów, którzy wyjeżdżają w ramach czeskiego ubezpieczenia, jest on o niemal połowę tańszy. Która cena będzie obowiązywała pacjentów jeżdżących w ramach dyrektywy transgranicznej? – W ramach dyrektywy pacjent w innym kraju, np. Czechach płaci takie same stawki, jak czeski pacjent lub czeski ubezpieczyciel – przekonuje jeden z urzędników Komisji Europejskiej. Zdaniem prawniczki Katarzyny Fortak-Karasińskiej, świadczenia mogą być udzielane po komercyjnych cenach. Nie będzie jednak można stosować innego cennika dla Czechów, a innego dla Niemców czy Polaków. >>> Dokąd Polacy najczęściej wyjeżdżają na wakacje? [WYKRES] Leczenie czy wakacje? Polacy zaczynają traktować wyjazdy sanatoryjne jak wakacje. – Uważają to za dobrą formę wypoczynku i coraz częściej wręcz wymuszają na lekarzach dawanie skierowań, nawet dla całych rodzin – mówi jeden z lekarzy, który weryfikuje skierowania dla Funduszu. Jest jeszcze jeden powód, który może zachęcać Polaków do zagranicznej turystyki uzdrowiskowej: to bardzo długi czas oczekiwania w kraju – średnio ok. 1,5 roku. Niedługo za granicę wyjadą w wybranym przez siebie momencie. Zdaniem Jana Golby otwarcie granic na pewno nie spowoduje masowych wyjazdów „do wód” za granicą, ale przyznaje, że sprzyjać temu może też zmieniający się trend na tym rynku. – Do uzdrowisk jeżdżą już nie tylko seniorzy. Przybywa młodych, którzy jeżdżą tam na wypoczynek, a przy okazji na leczenie – mówi Golba. Szacuje, że do sanatoriów za granicą w pierwszych latach będzie wyjeżdżało kilkaset osób rocznie – dodaje Golba. Na wyjazdy jednak pacjenci muszą jeszcze poczekać – projekt ustawy, który wprowadza tę opcję, jest w rękach posłów. >>> Stan wojenny w Tajlandii. Zakaz demonstracji, cenzura, ale turyści są bezpieczni Jak uzyskać zwrot kosztów za pobyt uzdrowiskowy za granicą Unijna dyrektywa transgraniczna, ułatwiająca leczenie się za granicą, powinna działać w Polsce już od pół roku. Ustawę wprowadzającą jej przepisy do prawa krajowego przyjął już rząd. Ciągle jednak czeka ona na przegłosowanie w Sejmie. Mimo tego pacjenci już z niej korzystają. Wysyłają rachunki za leczenie do Funduszu, oczekując zwrotu. Ten jednak odmawia, powołując się na brak ustawy. Pierwsze sprawy trafiły do sądów. Zasady ubiegania się o zwrot kosztów są już znane, choć według resortu zdrowia zaczną działać po przyjęciu przepisów. Pacjent musi w terminie 6 miesięcy od wystawienia rachunku za leczenie złożyć wniosek z prośbą o zwrot wydatków. Powinien on zawierać dane kuracjusza oraz numer rachunku bankowego, jeśli koszty mają być zwrócone przelewem bankowym. Do wniosku trzeba też dołączyć oryginał rachunku za pobyt oraz oryginał lub kopię skierowania od lekarza. Rozpatrzenie wniosku powinno nastąpić w ciągu 30 dni, a wypłata pieniędzy w ciągu 7 dni od dnia uprawomocnienia się decyzji. Chyba że potrzebne będzie postępowanie wyjaśniające. Wówczas rozpatrzenie wniosku może wydłużyć się nawet do 6 miesięcy. Decyzję w sprawie wydaje dyrektor oddziału wojewódzkiego Funduszu, właściwego ze względu na miejsce zamieszkania świadczeniobiorcy. Co ciekawe, koszt przelewu lub przekazu pocztowego podlega potrąceniu z kwoty należnej kuracjuszowi. Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL Kup licencję
Do sanatorium z Narodowego Funduszu Zdrowia nie wyjedziesz bez skierowania, a co za tym idzie np. tylko dlatego, że twoim zdaniem podreperowałoby to twoje zdrowie. Taki wyjazd wymaga kilku
Chcesz wyjechać do sanatorium w ramach refundacji z NFZ? Zapoznaj się z aktualnymi zasadami korzystania z leczenia uzdrowiskowego. Leczenie uzdrowiskowe w sanatorium – na czym polega? Leczenie uzdrowiskowe jest zwykle kontynuacją leczenia szpitalnego bądź leczenia ambulatoryjnego. Celem jest rehabilitacja, regeneracja ewentualnych uszkodzeń, leczenie chorób przewlekłych, a także profilaktyka przeciwko wielu chorobom i edukacja prozdrowotna. Leczenie uzdrowiskowe w sanatorium przebiega z wykorzystaniem wielu naturalnych czynników występujących w miejscowościach uzdrowiskowych oraz wynikających z charakteru ośrodka. Pacjenci mogą np. korzystać z leczenia z wykorzystaniem wód mineralnych (stosuje się np. krenoterapię, inhalacje, kąpiele lecznicze), peloidów (to borowina – stosuje się ją w celach leczniczych w formie np. kąpieli czy okładów), bodźców klimatoterapeutycznych. Zaletą leczenia uzdrowiskowego w sanatorium jest ponadto możliwość korzystania z takich zabiegów, jak: hydroterapia – tą różnego rodzaju kąpiele lecznicze, bicze, masaże wirowe, masaże podwodne itd., fizykoterapia – stosuje się np. ultradźwięki, światłolecznictwo elektroterapii czy też ciepłolecznictwo, magnoterapia, laseroterapia, krioterapia, masaże lecznicze, kinezyterapia (np. w formie gimnastyki). Co jest wskazaniem do wyjazdu na leczenie uzdrowiskowe w sanatorium? W ramach wyjazdu komercyjnego do sanatorium może wyjechać każdy – ale wówczas konieczne jest opłacenie całego pobytu, łącznie z zabiegami i opieką medyczną. Jeśli natomiast chcemy skorzystać z wyjazdu do sanatorium w ramach refundacji z NFZ, musimy mieć ku temu odpowiednie wskazania. Przede wszystkim powinno się być wystarczająco sprawnym, aby odbyć podróż do uzdrowiska i tam funkcjonować samodzielnie (być zdolnym do samoobsługi). Ponadto leczenie uzdrowiskowe polega w dużej mierze na leczeniu bodźcowym, więc niektóre schorzenia mogą stanowić przeciwwskazanie, gdyż w wyniku takiej terapii może dojść do zaostrzenia objawów. Wskazania i przeciwwskazania do korzystania z leczenia uzdrowiskowego określone są w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 5 stycznia 2012 r. w sprawie sposobu kierowania i kwalifikowania pacjentów do zakładów lecznictwa uzdrowiskowego (Dz. U. z dn. poz. 14). Według tego dokumentu przeciwwskazaniem do podjęcia leczenia w sanatorium jest: stan choroby, który mógłby ulec pogorszeniu podczas zabiegów z wykorzystaniem surowców stosowanych w sanatoriach, choroba zakaźna w ostrej fazie, ciąża i okres połogu, czynna choroba nowotworowa oraz okres przed upływem (okres ten liczy się od ostatniej operacji, chemioterapii lub radioterapii): 5 lat w przypadku czerniaka złośliwego, ziarnicy złośliwej, białaczki, nowotworów nerki, chłoniaków złośliwych, 12 miesięcy w przypadku innych nowotworów złośliwych. W niektórych przypadkach przeciwwskazaniem może być przebyty przeszczep narządu lub szpiku kostnego. Niekiedy również dializoterapia jest przeciwwskazaniem, ale zwykle wystarczy opinia specjalisty z zakresu nefrologii, aby pacjent mógł skorzystać z leczenia uzdrowiskowego w sanatorium. Jak wyjechać do sanatorium w ramach NFZ? Poza występowaniem odpowiednich wskazań i braku przeciwwskazań do leczenia w sanatorium, aby NFZ zrefundował nasz pobyt w takim ośrodku, konieczne jest skierowanie wystawione przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego. Skierowanie to wymaga ponadto potwierdzenia zasadności przez lekarza wojewódzkiego oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia, właściwego dla danego miejsca zamieszkania pacjenta. To, czy skierowanie jest zasadne, ocenia lekarz specjalista z zakresu balneoklimatologii i medycyny fizykalnej bądź rehabilitacji medycznej. Jest on zatrudniony przez NFZ w wojewódzkim oddziale. Jeśli skierowanie otrzyma pozytywną opinię, zostanie do niego przypisanego odpowiednie uzdrowisko oraz rodzaj leczenia. Skierowanie jest rozpatrywane w ciągu 30 dni – do NFZ skierowanie lekarz przesyła sam. Skierowania w pozytywną opinią i które mieszczą się w limicie miejsc dla zakładów lecznictwa, potwierdzane są przez NFZ według kolejności wpływu. Niestety wyjazd do sanatorium w ramach NFZ jest obecnie bardzo popularną formą leczenia i chętnych jest wielu, przez co kolejka do sanatorium jest długa – czasami czeka się nawet 3 lata. Potwierdzenie skierowania do sanatorium przez NFZ – i co dalej? Gdy NFZ potwierdzi skierowanie, zostanie określony: rodzaj leczenia i tryb, ośrodek lecznictwa, data rozpoczęcia leczenia i czas trwania. Potwierdzone skierowanie jest wysyłane do pacjenta listem poleconym nie później niż 14 dni przed datą rozpoczęcia leczenia uzdrowiskowego, natomiast w ciągu 30 dni od aprobaty skierowania, otrzymamy informacje o zakresie leczenia, profilu i orientacyjnym czasie oczekiwania. Poza kolejnością z leczenia uzdrowiskowego mogą skorzystać inwalidzi wojenni, wojskowi, kombatanci, osoby z tytułem Zasłużonego Honorowego Dawcy Krwi oraz osoby z tytułem Zasłużonego Dawcy Przeszczepu. Co warto wiedzieć o wyjeździe do sanatorium w ramach NFZ? Co ważne, Fundusz nie zagwarantuje nam leczenia w terminie wskazanym przez nas we wniosku, ani nie zapewni nam skierowania do konkretnego uzdrowiska, które wybraliśmy. NFZ nie pośredniczy ponadto w rezerwacjach określonego pokoju i nie zagwarantuje nam wspólnego zakwaterowania z małżonkiem czy znajomym. Decydując się na leczenie w sanatorium, warto zabrać ze sobą: skierowanie na leczenie potwierdzone przez NFZ, dokument potwierdzający ubezpieczenie w NFZ, dowód osobisty, dokumentację medyczną, pieniądze na pokrycie części kosztów zakwaterowania i wyżywienia, strój kąpielowy i czepek na basen, strój do ćwiczeń gimnastycznych, dres na wyjścia na zewnątrz, obuwie sportowe do spacerowania i do ćwiczeń na sali gimnastycznej, leki przyjmowane przewlekle. Jakich kosztów wyjazdu do sanatorium nie pokrywa NFZ? NFZ nie finansuje podróży do i z sanatorium, kosztów częściowej odpłatności za zakwaterowanie oraz wyżywienie (koszty te są regulowane w załączniku nr 2 do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 23 lipca 2013 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu lecznictwa uzdrowiskowego z późn. zm.), kosztów zabiegów niezwiązanych z podstawową przyczyną skierowania na leczenie uzdrowiskowe, kosztów wyżywienia i zakwaterowania opiekuna pacjenta, dodatkowych opłat obowiązujących w sanatorium (np. opłat klimatycznych czy opłat za parking).
. 215 373 346 45 331 399 28 407

wyjazd do sanatorium za granicą